Myotomen bovenste ledematen Perifeer neurologisch onderzoek (2024)

Ga naar

Myotomen bovenste ledematen Perifeer neurologisch onderzoek

Myotome beoordeling is een essentieel onderdeel van neurologisch onderzoek bij vermoeden van radiculopathie, omdat veranderingen in spierkracht binnen een specifiek myotoom kunnen helpen bij het identificeren van het pathologische discusniveau.

In het geval van de halswervelkolom zijn de meest voorkomende oorzaken van zenuwwortelpathologie hernia's, die ongeveer 20-25% van de gevallen uitmaken, en degeneratieve schijfaandoeningen, die 70-75% uitmaken. Terwijl hernia's, ook bekend als zachte schijfletsels, eerder voorkomen bij jongere patiënten, komen degeneratieve schijfziekten of harde schijfletsels vooral voor bij de oudere bevolking en de hoogste incidentie van cervicale zenuwwortelpathologie wordt aangetroffen op de wervelkolomsegmenten C5-6 en C6-7, die vooral de biceps & polsextensoren of triceps & polsflexoren zullen aantasten.

Lemeunier et al. melden in hun systematische review uit 2017 dat een volledig perifeer neurologisch onderzoek bij vermoeden van cervicale radiculopathie een sensitiviteit van 83% en specificiteit van 28% heeft. De positieve en negatieve likelihood ratio's waren respectievelijk 1,15 en 0,6, waardoor wij deze beoordeling een vrij zwakke klinische waarde toekennen, maar het is nog steeds het beste instrument dat wij hebben.

>Myotome testen van de bovenste extremiteit worden uitgevoerd terwijl de patiënt zit. Vergelijk, zoals bij vrijwel elke beoordeling, je bevindingen aan beide kanten.

C4/5: deltoideus (24% Sn, 89% Sp)

Vraag de patiënt in zittende positie de armen te abduceren tot ongeveer 90° en oefen dan neerwaartse druk uit op de armen. Kijk of er verschillen zijn.

C5/6: Biceps brachii (24% Sn, 94% Sp)
C5/6: pols strekkers, (12% Sn, 90% Sp)

Om de biceps te testen buigt u de onderarm tot 90° en vraagt u uw patiënt weerstand te bieden aan de door u uitgeoefende strekkingskracht. Controleer op merkbare krachtsverschillen. Om de polsextensoren het best te testen, legt u de geprononceerde onderarm van de patiënt op de tafel, plaatst u de gesloten vuist in lichte extensie en oefent u er een polsflexiekracht op uit. Vraag de patiënt om weerstand te bieden en controleer op zwakte en vergelijk met de andere kant.

C6/7: triceps brachii (12% Sn, 94% Sp)
C6/7: polsflexoren (6% Sn, 89% Sp)

Om de triceps te testen buigt u de onderarm tot 90° en vraagt u uw patiënt weerstand te bieden aan de door u uitgeoefende flexiekracht.
Om de flexor van de pols het best te testen, legt u de onderarm van de patiënt in supinatie op de tafel en plaatst u de gesloten vuist in lichte flexie en oefent u er een kracht op uit om de pols te strekken. Vraag de patiënt om weerstand te bieden en controleer op zwakte en vergelijk met de andere kant.

C7/C8: abductor pollicis (6% Sn, 84% Sp)
T1: dorsale interosseus (3% Sn, 93% Sp)

Voor de abductor pollicis brevis ondersteunt u de supinerende onderarm en open hand en vraagt u de patiënt zich te verzetten tegen adductie van de duim. Vergelijk beide duimen en controleer op verschillen.
Voor de dorsale interosseus spieren klemt u uw vingers tussen de vingers van uw patiënt en vraagt u hem zo hard mogelijk te knijpen. Controleer op merkbare verschillen.

Andere onderdelen van het neurologisch onderzoek van het bovenste lidmaat zijn:

• Dermatoomonderzoek (bovenste ledematen)
• Reflexmetingen (bovenste ledematen)

Voor het onderste lidmaat kan hier het neurologisch onderzoek worden bestudeerd:

• Dermatoomonderzoek (onderste ledematen)
• Myotoomonderzoek (onderste ledematen)
• Reflexmetingen (onderste ledematen)

Referenties

Lemeunier N, da Silva-Oolup S, Chow N, Southerst D, Carroll L, Wong JJ, Shearer H, Mastragostino P, Cox J, Côté E, Murnaghan K. Betrouwbaarheid en validiteit van klinische tests om de anatomische integriteit van de cervicale wervelkolom te beoordelen bij volwassenen met nekpijn en de daarmee gepaard gaande aandoeningen: Deel 1 - Een systematisch onderzoek van de Cervical Assessment and Diagnosis Research Evaluation (CADRE) Collaboration. European Spine Journal. 2017 Sep;26(9):2225-41.

Wainner RS, Fritz JM, Irrgang JJ, Boninger ML, Delitto A, Allison S. Betrouwbaarheid en diagnostische nauwkeurigheid van het klinisch onderzoek en de zelfrapportage van patiënten voor cervicale radiculopathie. Ruggengraat. 2003 Jan 1;28(1):52-62.