Hij brak uiteindelijk geen potten in Unbound: Laurens ten Dam. De 43-jarige Nederlander blikt nu in zijn podcast Live Slow Ride Fast uitgebreid terug op het avontuur in Amerika. En dat ging veel verder dan de gravelrace alleen. Samen met Thomas Dekker maakte hij een bizar avontuur mee en blikten ze terug op de krankzinnige wedstrijd.
'Lachlan Morton is een heerlijke winnaar', opent Dekker. 'Iedereen die deze branche volgt, zal vrede hebben met deze zege.' Ook Ten Dam geeft aan dat Morton geliefd is. 'Hij staat na afloop met iedereen te ouweho*ren. Hij paste niet in het profwereldje, dat was te gesloten. Hij moet gewoon lekker de weg op, de gentleman zijn. Iedereen gunt het hem.'
Dekker en Ten Dam belandden in Amerikaanse cel in aanloop naar Unbound
Nog een aantal dagen voor de wedstrijd belandden Dekker en Ten Dam is een bizar avontuur. '24 uur nadat Thomas geland was, werden we keurig netjes geboeid en in een politieauto naar de gevangenis van Marietta gereden. Wat was er gebeurd? We rijden naar onze vaste supermarkt, komen aan op de parkeerplaats, is die supermarkt gewoon met de grond gelijk gemaakt. Was er een tornado geweest, hele warenhuis en supermarkt waren gewoon verdwenen.'
Dus moest er een plan b komen. 'We zouden dan maar gaan lunchen bij de Mexicaan. Het was nog best vroeg. We hadden al drie uur getraind en hadden inmiddels wel flinke honger. Het was inmiddels half twee in de middag. Ik wilde even een kleine koude douche nemen, en Thomas gooit dat water over me heen. We stonden tussen de autodeuren ons even schoon te douchen. Hoor ik ineens een man heel hard schreeuwen. Maar wij wilden ons gewoon even opfrissen voor de Mexicaan.'
Lees verder onder de foto.
De mannen kleedden zich snel weer om. 'Wat is het probleem?', vroeg Dekker aan de man. 'Ik voelde hem eigenlijk al aankomen. Er waren heel veel mensen in dat restaurant. Er stonden ineens vijf politieauto's. Die man die had geschreeuwd stond er ook en zei: 'hiervoor moet je de gevangenis in', eigenlijk een typische redneck. Ze focusten zich eerst volledig op Thomas. Die werd gefouilleerd en kreeg toen boeien om. Dus ik dacht: kak', stelt Ten Dam. 'Toen moest ik me ook omdraaien en werd ik ook geboeid.'
Van oranje pak tot vingerafdrukken: Dekker en Ten Dam kenden geen ideale Unbound-voorbereiding
'Ik durfde niks te doen, ik had vijf pistolen op me gericht, ook al hadden die mensen een IQ van een garnaal', haalt Dekker stiekem even uit. De conservatieve plek waar de mannen verbleven, hielp niet bij het onderzoek. 'Ik dacht, ik kan misschien een weerwoord bieden, maar deze mensen luisterden daar niet naar', stelt Ten Dam. Dekker moest de cel in. 'Ik denk een plek van vier bij vier, zonder ramen, ijzeren wc. Klein wasbakje, dat was het.' Beide renners werden vastgehouden voor 'ongewenst gedrag' op de openbare weg.
'We kregen daar nog wat te eten, onder een dekentje. Want inmiddels hadden we het koud. Het duurde erg lang en er werden vingerafdrukken afgenomen. We hebben ook nog een oranje pak aangekregen, we waren echt inmate Laurens en inmate Thomas.' De heren betaalden een borgsom en mochten zo hun proces thuis afwachten. 'Het naakt rondlopen op straat riep kennelijk zoveel aanstoot op. Het mag daar gewoon echt niet, het clashte enorm met mijn eigen waarden', aldus Dekker. 'In de aanklacht stond dat we als gay cyclists elkaar met water besproeiden.'
Ten Dam en Dekker zaten uiteindelijk negen uur in de cel. 'Het liep met een sisser af. En de val van Ivar Slik relativeerde onze problemen.' De wedstrijd zelf werd niet een groot succes voor de mannen. 'Ik zat lang best vooraan, maar ik voelde enorme druk op mijn benen', zegt Dekker. 'Lau zei dat hij niet zo goed was. Hij werd wel iets beter en ik was minder. Ook Niki Terpstra en Jasper Ockeloen liepen langzaam leeg, voor Little Egypt.' Ook Ten Dam was dus niet op zijn best. 'Ik zat al erg vroeg op mijn limiet. Ook de banden die ik had, had ik niet goed over nagedacht, ze waren te zwaar. Ik moest teveel watt trappen om überhaupt te volgen.'
