Konto za granicą a urząd skarbowy - Finhack (2024)

Prawo pozwala na to, by osoba płacąca podatki w Polsce założyła konto za granicą. Nie ma przeciwwskazań by taki rachunek otworzyć w państwach członkowskich Unii Europejskiej, a także OECD. Dla pozostały lokalizacji należy wziąć pod uwagę pewne ograniczenia prawne. Konto za granicą to szereg korzyści, jak chociażby wewnętrzny spokój o to, że trudna sytuacja w Polsce nie wpłynie na nasze interesy. Dla części klientów istotną kwestią jest to, że polski komornik nie zajmie im środków na zagranicznym rachunku. W naszym artykule chcemy się jednak skupić na kwestii urzędu skarbowego w kontekście rachunków za granicą. Poruszymy m.in. kwestię zajęcia takiego konta przez urząd skarbowy czy wglądu na taki ROR.

Czy polski urząd skarbowy może zająć konto dłużnika za granicą?

Odpowiedź na to pytanie jest tak samo oczywista, jak w przypadku komornika. Oczywiście polski urząd skarbowy nie może prowadzić egzekucji długów podatkowych z zagranicznego konta dłużnika. Aby móc zając środki na takim ROR, polski urząd skarbowy musi skorzystać z pomocy organów podatkowych kraju, w którym dłużnik posiada konto bankowe.

Ściąganie podatków z zagranicznego rachunku bankowego

W ramach Unii Europejskiej, międzynarodowa egzekucja podatkowa, regulowana jest przepisami Dyrektywy Rady nr 2010/24/UEa z dnia 16 marca 2010 r. w sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń. Przepisy tej dyrektywy w Polsce zostały zaimplementowane poprzez ustawę z 11 października 2013 roku o wzajemnej pomocy przy dochodzeniach podatkowych, należności celnych oraz innych należności finansowych. Jeśli konto zagraniczne dłużnika prowadzone jest w jednym z krajów należących do Unii Europejskiej, polska skarbówka może wystąpić do organu podatkowego danego kraju z wnioskiem o odzyskanie należności podatkowych. Na podstawie tego wniosku egzekucję tych należności przeprowadzi zagraniczny urząd skarbowy. Międzynarodowej egzekucji podlegają zarówno zaległości w podatkach, jak i w opłatach celnych i inne należności pieniężne o łącznej wartości większej niż 1500 euro. Wystąpienie z wnioskiem o egzekucję przez polski urząd skarbowy zazwyczaj jest możliwe w terminie 5 lat od dnia upływu terminu płatności, choć w niektórych krajach jest to nawet 10 lat. Ponadto polska skarbówka musi spełnić jeszcze szereg formalnych wymogów. Przede wszystkim powinna przedstawić tak zwany jednolity tytuł wykonawczy, Sam dokument wymagany jest w lokalnym języku. W tym procesie dłużnikowi ma pewne prawa, przysługuję mu sprzeciw względem jednolitego tytułu wykonawczego. Te działania mogą istotnie wydłużyć cały proces. Tym samym dłużnik po pozyskaniu informacji o dochodzeniu należności może odpowiednio zabezpieczyć takie konto np. poprzez brak dalszego przekazywania środków na ten rachunek.

Powyższa procedura jest bardzo uciążliwa i raczej rzadko spotykana. Co więcej urząd skarbowy musi wiedzieć, że w danym kraju mamy konto. Ale to nie wszystko, US musi również podejrzewać, że na tym koncie „ukrywamy” pieniądze.

Konto za granicą poza EU a urząd skarbowy

W przypadku zaś innych krajów, które nie należą do Unii Europejskiej, kwestia egzekucji zaległości podatkowych zależy od treści umów międzynarodowych zawartych między Polską a danym krajem. Znaczenie mają tutaj również wewnętrzne przepisy tego kraju. W niektórych przypadkach egzekucja długów podatkowych przez polską skarbówkę nie będzie w ogóle możliwa. Sam proces jest bardzo złożony, przez co rzadko stosowany. Takie dochodzenie może mieć miejsce w przypadku poważnych przestępstw np. wyłudzeń podatku Vat na większa skale. Przy zaległościach na poziomie nawet kilkudziesięciu tysięcy złotych, nikt się nawet nie będzie fatygował by identyfikować i później zajmować konta w rajach podatkowych.

Czy polska skarbówka wie w ogóle o zagranicznym koncie podatnika?

Jeszcze do niedawna polskie urzędy skarbowe nie były informowane przez zagraniczne odpowiedniki o rachunkach bankowych posiadanych przez Polaków w innych krajach. To się zmieniło jednak na przełomie 2017/ 2018 w związku z wdrożeniem standardu CRS. Common Reporting Standard to automatyczny system przekazywania informacji bankowych pomiędzy krajami. Zgodnie z zasadami działania tego systemu, każdy kraj, w którym konta bankowe posiadają osoby będące polskimi rezydentami podatkowymi, automatycznie przekazuje w ramach tego systemu wybrane informację. W zakresie przekazywanych danych znajdują się m.in. informację o posiadanych konta wybranej osoby czy salda na koniec roku. Co ciekawe pod CRS podlegają nie tylko rachunki w ramach Unii Europejskiej czy EOG ale również wiele krajów uważanych za „off shore”. Na liście raportujących krajów znajdziemy m.in. Barbados, Szeszele czy Arubę. Pełna lista dostępna na rządowej stronie. Nie zmienia to faktu, że wciąż możliwe jest posiadanie anonimowego konta bankowego, o którym informacje nie będą przesyłane do polskiej skarbówki. Wymaga to jednak zastosowania odpowiednich rozwiązań, takich jak wybór odpowiedniego kraju oraz odpowiedniej struktury podmiotu posiadającego rachunek. Chcąc, żeby takie rozwiązanie było zgodne z prawem, nie tylko polskim, ale i międzynarodowym, należy dokładnie przeanalizować stosowne regulacje prawne.

Podsumowując, urząd skarbowy wie o naszym koncie za granicą ale nie może go od tak zająć. Musi wystąpić o to z wnioskiem do organów podatkowych kraju, w którym dłużnik ma konto. Wiąże się to jednak z dodatkowymi formalnościami. Przy czym, w całym procesie dochodzenia zaległości podatkowych, dłużnik też ma prawa i może utrudniać/wydłużać tą procedurę. Odzyskanie należności przez skarbówkę z zagranicznego konta jest więc możliwe, ale trudne do zrealizowania. Jest to kolejny argument przemawiający za założeniem konta za granicą. Jednocześnie warto zaznaczyć, iż wszystkie rachunki prowadzone przez polskie banki podlegają egzekucji przez US. W szczególności konta zaprezentowane w naszym rankingu konto osobistych.

Czy polski urząd skarbowy może zajrzeć na zagraniczne konto bankowe?

Generalnie, uprawnienia polskiego urzędu skarbowego względem zagranicznego rachunku są mocno ograniczone. Egzekucja możliwą, ale problematyczna. Sama wiedza o rachunkach raczej okrojona i na żądanie. Kolejną istotną kwestią jest możliwość zajrzenia na takie konto bankowe. Generalnie ot tak urząd skarbowy nie będzie mógł zajrzeć na taki rachunek (zarówno w przypadku EOG jak i innych krajów). Ewentualna możliwość pojawi się w przypadku, gdy podpadniemy pod ustawę o praniu brudnych pieniędzy i finansowania terroryzmu. W takim scenariuszy, wybrana instytucja finansowa może być zobowiązana do udostępnia wybranych informacji. Przy czym należy pamiętać, że wymaga to wszczęcia oficjalnego postępowania i skarbówka musi mieć uzasadnione podejrzenia. Więc takie konto jest znacznie bezpieczniejsze niż Polskie konta, na które Skarbówka może zajrzeć w dowolnym momencie.

Konto firmowe za granicą a urząd skarbowy

Na wstępie warto zaznaczyć, iż zmiana lub założenie nowego konta firmowego podlega raportowaniu do urzędu skarbowego. Wynika to z ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, dotyczy zarówno działalności gospodarczych jak i spółek zarejestrowanych w KRS. Brak zgłoszenia takiej zmiany w ciągu 7 dni podlega karzę grzywny lub mandatu (przestępstwo/wykroczenie skarbowe).

Rachunek firmowy Revolut, WISE czy ZEN, one wszystkie powinny być zgłoszone na odpowiednim formularzu do urzędu skarbowego. Jeśli tego nie zrobimy, to czy Urząd Skarbowy się dowie o nich? Tak, skarbówka uzyska te informację w związku z raportowanie CRS. Więc otrzyma informacje o posiadaczu jak i saldzie konta na koniec roku.

W pozostałych kwestiach jest podobnie jak dla kont osobistych. Urząd Skarbowy ma utrudniony wgląd na nie oraz egzekucja z tych rachunków jest trochę trudniejsza i bardziej pracochłonna. W tym kontekście można uznać te konta za bezpieczniejsza od np. krajowych ROR z rankingu kont firmowych.

Fintechy a urząd skarbowy

Co w przypadku fintechów typu – Wise, Revolut, Zen, Paypal, Aion Bank, N26 itp. Patrząc na miejsce rejestracji, będzie to klasyczne konto zagraniczne ( w ramach strefy EOG). Tym samym powyższy wpis będzie miał zastosowanie – utrudniona egzekucja, ograniczona wiedza urzędu skarbowego czy brak możliwości zajrzenia na konto – od tak. W przypadku tych fintechów warto mieć świadomość, iż informację o posiadaczu tego konta oraz saldach na koniec roku trafiają do urzędu skarbowego w ramach CRS (oczywiście o ile przeszliśmy procedurę AML). W pewnych scenariuszach, taki rachunek pozostaję niewidoczny (np. Paypal przeprowadza weryfikację AML po przekroczeniu obrotu 800-1000 EURO). Jeśli nie zostanie przeprowadzona procedura AML, to dany fintech nie bardzo ma co raportować (dane mogą być fałszywe i nie ma pewności kto jest posiadaczem konta).

Warto zaznaczyć, iż wramach raportowania CRS, konkretne aktywności na koncie, nie będą widoczne dla urzędu skarbowego (o ile nie podpadniemy pod ustawę o praniu brudnych pieniędzy i finansowaniu terroryzmu). Głównym ryzykiem jest zgromadzenia wysokiego salda, co może zmotywować urząd skarbowy do zadania pytań o źródło pochodzenia środków (oczywiście o ile nasze dochody nie pozwalałby na zgromadzenie takich środków). Wniosek z tego jest następujący, konto za granicą będzie mniej widoczne dla urzędu skarbowego, a sama egzekucja znacznie utrudniona. Jest to bardzo ciekawa opcja na dywersyfikację źródeł, w których trzymamy pieniądze.

FAQ